18 lipca 2013

Litwini u steru Unii

Historia otwiera nowy rozdział. Była republika radziecka 1 lipca br. po raz pierwszy przejęła stery Unii Europejskiej.

Na początku każdej rotacyjnej prezydencji - tradycyjnie Komisja Prawna, w której zasiadam udaje się z wizytą do stolicy kraju-przewodnika na spotkania z odpowiednimi do naszych prac Ministrami: Sprawiedliwości, Finansów, Gospodarki, Spraw zagranicznych, Spraw Socjalnych i Kultury, by zweryfikować ich nastawienie do priorytetów naszych i Prezydencji.

Na początku litewskiej wizyty przyjęła nas Prezydent Dalia Grybauskaite.
Osoba z ogromnym doświadczeniem, była minister spraw zagranicznych i finansów, była Komisarz d/s budżetu UE, uznana w poprzedniej kadencji za najlepszego Komisarza roku 2005.

Mam przyjemność znać p. Prezydent z jej komisarskich czasów, kiedy w Komisji Budżetowej PE miałam okazję często z nią dyskutować. 
Zawsze była świetnie przygotowana, konkretna i dowcipna...

Tak też i było podczas wizyty 17 lipca br., tym razem w pałacu prezydenckim. Przyjęła nas o 8:00 i od razu pochwaliła za punktualność, okazuje się, że nie jest to takie częste...
Sama zaczyna pracę o 6:00.
Spotkanie odbywało się po angielsku na życzenie p. Prezydent, "po co tracić czas i pieniądze na tłumaczenia".
Na nasze pytania odpowiadała krótko i treściwie, bez zbędnych ozdobników.
W typie: "Ten problem już został rozwiązany", inny uznany za delikatny jest  - "tylko trochę trudniejszy". Kolejny - "to na razie czysta ideologia, nie będzie rozwiązania, jest większość blokująca w Radze".

Mieliśmy pół godziny na 7 skomplikowanych tematów*, które wyczerpaliśmy po 20 min...

Do tego dobra kawa i trochę uprzejmości na koniec. 

Z pozdrowieniami z Wilna
Lidia Geringer de Oedenberg

*Priorytety litewskiej Prezydencji w kwestiach prawnych związane są z następującymi dokumentami, nad którymi pracujemy:
- Ochrona danych osobowych, w tym nowe regulacje związane z bezpieczeństwem ich przechowywania w chmurze obliczeniowej 
- Niewypłacalność ponadgraniczna
- Europejski nakaz zabezpieczania kont dłużników
- Wspólnotowe prawo sprzedaży
- Lepsze stanowienie prawa
- Akty delegowane
- Uproszczenia w powszechnej akceptowalności niektórych dokumentów publicznych 
 

11 lipca 2013

Antyeuropejski Europarlament ?

Głosować chodzą przede wszystkim niezadowoleni, a tych nie brakuje w owładniętej kryzysem Europie. Przeciwni polityce oszczędności, efektom globalizacji i “dyktaturze” Brukseli – już się mobilizują. Europolitolodzy przewidują w związku z tym nawet większą frekwencję wyborczą... Czy to oznacza zdominowanie Parlamentu Europejskiego przez eurosceptyków? Być może.

Wiele wskazuje na to, że w następnych wyborach europejskich w 2014 r. skrajne ugrupowania polityczne mogą zdobyć rekordowe poparcie. Jak kryzys odbije się na wyborach? Ilu Europejczyków pójdzie głosować? Czy ich wybór zagrozi Unii Europejskiej?
Za niecały rok eurowybory.

W 2004 r. w Parlamencie było ok. 70 antyunijnych wojowników, z czego prawie połowa z Polski (LPR, Samoobrona, PiS). W 2009 r. siła eurosceptyków urosła do 120. Dodawszy do tej tendencji nastroje kryzysowe można oczekiwać, że w 2014 r. przeciwnicy Unii mogą otrzeć się o większość w 751 osobowej Izbie, co oznaczałoby totalny odwrót od integracji i koniec marzeń o UEtopii.

Cofnijmy się parę miesięcy wstecz.

Trojka (KE, MFW, EBC) przedstawiając plan ratunkowy dla zadłużonego południa Europy postawiła ostre warunki "zaciskania pasa": reformy finansów publicznych, cięć wydatków, zmniejszenia deficytu budżetowego.

Gdy rządy zaczęły wprowadzać drastyczne oszczędności: Grecy dali poparcie antyunijnym radykalistom, Włosi zagłosowali na komika Beppe Grillo, Brytyjczycy na ultraprawicową Partię Niepodległości Zjednoczonego Królestwa, we wszystkich pozostałych krajach znacznie wzrosło poparcie dla partii niechętnych europejskiemu projektowi. W Polsce dodatkowe poparcie przypadło PiS.

Zdobycze wspólnego rynku w dobie kryzysu zaczęły ... dzielić społeczeństwa. Za dużo przybyszów z innych krajów pobudziło brunatne demony.

W tej atmosferze media szczególnie w "starej" Europie szokują:
- statystykami bezrobocia, gdyż "nowi" odbierają pracę Brytyjczykom, Francuzom, Niemcom...
- sumami wyłudzeń "socjalnych" przybyszów - nierobów,
- przestępczością "napłyniętą" ze wschodu.

Kryzys zaglądnął w rodzinne budżety - trzeba było znaleźć winnych.
Nic dziwnego, że na tym gruncie kwitną ruchy populistyczne i radykalne.

Jak wyglądają nastroje przedwyborcze w grupach politycznych "rozdających karty" w PE?

1. Chadecy, centro-prawica, 275 posłów z partii rządzących w wielu krajach (w tym PO i PSL). Zdają sobie sprawę z przeciwnych wiatrów i liczą się ze spadkiem nawet do kilkunastu posłów po wyborach w 2014 r.

2. Socjaldemokraci - 195 posłów. Liczą na zachowanie obecnej siły, a nawet może jej wzrost. Brytyjska Partia Pracy cieszy się dużym poparciem, wzrasta poparcie dla lewicy w Hiszpanii i Niemczech.

3. Liberałowie, 84 posłów. Tu nie widać objawów optymizmu, mogą stracić 10 do 20 eurodeputowanych. Zniknęli już we Włoszech, są w złej sytuacji w Niemczech, Francji i w Wielkiej Brytanii (zapłacą za koalicję z partią Davida Camerona).

Po 2014 r. Parlament będzie też miał mniejszy skład niż obecnie, kiedy tymczasowo został zwiększony o posłów "lizbońskich" (wyrównanie po wejściu traktatu z Lizbony) oraz ostatnio o posłów z Chorwacji - co daje w sumie 764 deputowanych. Do ósmej kadencji obywatele wybiorą tylko 751.

Gdyby te prognozy się sprawdziły, to prounijne grupy polityczne dalej będą miały większość. Jeśli nie, to zdaniem belgijskiego "Le soir" z 26 czerwca br. "Parlament będzie jak małpa z brzytwą "...

Z pozdrowieniami z Parlamentu Europejskiego
Lidia Geringer de Oedenberg 

4 lipca 2013

Parlamentarne śledztwo w sprawie PRISM

4 lipca br. w rocznicę ogłoszenia Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych (1776 r.) Parlament Europejski przyjął ostrą rezolucję wzywającą do przeprowadzenia "gruntownego śledztwa" w sprawie amerykańskiego programu inwigilacji i przedstawienia jego rezultatów do końca roku. Silny sygnał poparty: 483 głosami, przy 98 przeciw i 65 wstrzymujących się.

A zaczęło się jak zapowiedź filmu:
Pracownik amerykańskiej agencji wywiadowczej będąc na placówce swojej firmy na Hawajach, w konspiracji kopiuje tajne dokumenty, następnie ucieka do Hongkongu, gdzie spotyka się z angielskim dziennikarzem i przekazuje mu tajemniczą przesyłkę. Opublikowane informacje wywołują światowy skandal. Były agent nie ma już drogi odwrotu, ubiega się o azyl dyplomatyczny w Ekwadorze, po drodze ląduje na moskiewskim lotnisku Szeremietiewo. Rząd USA domaga się od Rosjan jego natychmiastowego aresztowania i wydania. Prezydent Putin nikomu nie ulega i staje się gwarantem jego wolności... Nie, tego by żaden scenarzysta nie wymyślił.


Ale, gdy już wydawało się, że afera powoli znika z czołówek mediów, niemiecki „Der Spiegel” odpalił kolejną bombę. Okazało się, że USA szpieguje także swoich sojuszników, np. Przedstawicielstwo UE w Nowym Jorku i Waszyngtonie.


Amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego, za pomocą wgranego w komputery „wirusa” ma dostęp do całej wewnętrznej sieci unijnych instytucji. Przechwytuje wszelkie maile. Podsłuchuje nawet prywatne rozmowy prowadzone w pomieszczeniach placówek w Nowym Jorku i Waszyngtonie.


Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Martin Schulz natychmiast zażądał szczegółowych wyjaśnień, zwróciwszy uwagę, że jeśli te podejrzenia okażą się prawdziwe to relacje między USA a UE mogą ulec drastycznemu pogorszeniu, a szykowana umowa o Wolnym Handlu pójdzie do szuflady.


Angela Merkel wyraziła jasno, że "monitorowanie" przyjaciół jest nie do przyjęcia i nie może być tolerowane. Zastanawiając się przy tym, czy USA nie zostały przedwcześnie uznane za „przyjaciela” Europy.


Skoro Barack Obama kilkakrotnie podkreślał, że amerykański program inwigilacji jest w całości skoncentrowany na walce z terroryzmem, dzięki czemu udało się zapobiec wielu atakom na jego kraj, to w takim razie jakie niebezpieczeństwo grozi USA ze strony unijnych urzędników - zagrożenie terro-biurokracją?


W ślad za przegłosowaną rezolucją Parlamentarna Komisja Wolności Obywatelskich ma zebrać wszelkie informacje i dowody, po czym ocenić wpływ domniemanych działań inwigilacyjnych na prawa obywateli UE do prywatności, wolności słowa, domniemania niewinności i skutecznego zadośćuczynienia oraz ochrony danych osobowych.


Parlament wezwał też Komisję Europejską, Radę oraz państwa członkowskie do tego, aby rozważyły zastosowanie wszystkich środków nacisku w negocjacjach z USA, w tym wstrzymanie wymiany danych pasażerów linii lotniczych oraz danych finansowych ( w związku z walka z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną), aby wydobyć potrzebne nam informacje.


Swoją drogą, to jednak dobry materiał na kolejny amerykański/ rosyjski? - film szpiegowski, z naciąganym politycznym wątkiem (Prezydent Putin na straży wolności) i jak dotąd z happy endem : Edward Snowden bohater afery nie tylko jak na razie wywinął się potężnym amerykańskim służbom, ale jeszcze robi furorę przyciągając jak magnes piękne rosyjskie agentki...


Z pozdrowieniami z Parlamentu Europejskiego
Lidia Geringer de Oedenberg


Wiecej : http://www.europarl.europa.eu/news/pl/pressroom/content/20130701IPR14770/html/PE-zbada-gruntownie-ameryka%C5%84ski-program-inwigilacji 

3 lipca 2013

Budżet UE 2014-20, o co kruszono kopie...

Kwoty zostały takie same, ale licząc dokładnie "między liniami budżetowymi" - dołożyliśmy 50 mld euro ! Jak to możliwe bez zwiększenia budżetu? Cudowne rozmnożenie daje nowy mechanizm "elastyczności".

Po tym jak Parlament Europejski zablokował w lutym br. przedstawioną przez Radę propozycję 7- letniego budżetu - odbyło się kilkadziesiąt spotkań. Po każdym z nich wydawało się, że do porozumienia jest coraz dalej... Presja czasowa (przerwa wakacyjna i zbliżający się pierwszy rok nowej siedmiolatki) wymusiły jednak na Radzie i Parlamencie konieczne do kompromisu ustępstwa. Finałowa 8 - godzinna nasiadówka z szykującą się do odejścia irlandzką prezydencją - przełamała lody.
Wróćmy jednak do sytuacji parę dni wcześniej...

Parcie na sukces budżetowy było tak ogromne, że lider parlamentarnego zespołu negocjacyjnego francuski chadek - Alain Lamassoure ogłosił pomyślne zakończenie rozmów, akceptując ustępstwa, na które nie pozwalał mu mandat dany przez PE. W efekcie ON zaakceptował przedstawiony pakiet, ale nie Parlament. Wybuchł skandal. Największe grupy polityczne oburzone tą manipulacją przegłosowały wewnętrzne stanowiska - przeciwne przedstawionemu przez Radę kompromisowi. Jeden z dwóch głównych sprawozdawców do Perspektywy Budżetowej 2014-2020 (kolega grupowy Lamassour'a) - niemiecki deputowany Reimer Boege w proteście wycofał się z negocjacji, drugi sprawozdawca - rumuński socjaldemokrata Ivailo Kalfin - usiłował ratować sytuację klecąc naprędce nową propozycję.

W impasie do akcji wkroczył Przewodniczący PE - Martin Schulz, trzymając w ręce propozycję Kalfina, przedstawił ją "pakującym się" Irlandczykom i ...o dziwo znalazł kompromis.

Ale to nie był koniec historii, w przeddzień plenarmego głosowania, gdy gratulowałam Martinowi Schulzowi refleksu i skuteczności - ten jeszcze był pełen obaw co do reakcji samego Parlamentu. Nad odrzuceniem nowej propozycji dalej zastanawiała się nasza wspólna grupa Socjaldemokratów. Nocą 2.07.br. we frakcyjnym głosowaniu, po bardzo emocjonalnych wystąpieniach - zgoda ledwie przeszła...

Ostatecznie dzisiaj (3 .07.13) Parlament Europejski zatwierdził budżetową rezolucję, traktując ją jednak tylko jako "przesłanie polityczne", zgodę pod pewnymi warunkami. Mówiąc wprost - nie dowierzamy Radzie w kwestii uregulowania długów z poprzednich lat*, jak pieniądze wpłyną na konto - to damy już formalną zgodę na siedmioletni budżet, co nastąpi na wrześniowej sesji plenarnej.

Co od lutego udało się uzyskać ?

Kwoty zostały takie same, ale licząc dokładnie "między liniami budżetowymi" - dołożyliśmy 50 mld euro ! Jak to możliwe bez zwiększenia budżetu? Cudowne rozmnożenie daje nowy mechanizm "elastyczności".

Tyle mniej więcej zaoszczędziły państwa członkowskie w mijającej perspektywie 2007-2013 na opieszałych i mało ambitnych, najbiedniejszych krajach, które nie wykorzystały w pełni unijnych środków i te wróciły do budżetów narodowych w postaci refundacji składek. Przykładowo polskie "niewybudowane koleje" dały płatnikom netto oszczędności ok. 4 mld euro... W przyszłości będzie można przekwalifikować te środki na inne cele (co dotąd nie było możliwe) i w pełni wykorzystać.

Dla 50 mld euro warto było przeciągać budżetową linę...

Z pozdrowieniami z Parlamentu Europejskiego
Lidia Geringer de Oedenberg


* Budżet korygujący 2012 -13: Rada zagwarantowała, że cała suma € 11, 2 mld dodatkowych płatności niezbędnych do zapłacenia przed końcem 2013 r. zostanie uiszczona. Pierwsza transza - 7, 3 miliardy euro, zostanie zapłacona najpóźniej do 9 lipca b.r., a wczesną jesienią kolejna. Dla Parlamentu niezwykle ważne było zapewnienie, że budżet na rok 2014 nie będzie obciążony długami z poprzednich lat.
PE postawił to, jako warunek udzielenia zgody na wieloletni budżet. O sprawie pisałam szerzej http://2009.salon24.pl/493320,budzet-unii-wraca-pod-negocjacje

Dodatkowe informacje dla dociekliwych

Wielkość budżetu
Ogólne dane pozostają na poziomie uzgodnionym przez Radę Europejską w lutym 2013 r. czyli : 959,9 mld euro w zobowiązaniach, 908, 4 mld euro w płatnościach. Podział na obszary poszczególnych polityk pozostaje taki sam.

Śródokresowa rewizja budżetu
Pod koniec 2016 r. Komisja Europejska będzie musiała przedstawić ocenę wykorzystania wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020, na podstawie której będą możliwe zmiany w następnych latach siedmiolatki. Np. spowodowane większymi wpływami do budżetu w przypadku wyjścia z kryzysu. Koperty krajowe w ramach polityki spójności, są wyłączone z zakresu stosowania klauzuli rewizyjnej.

Podstawy prawne
Treść niektórych przepisów zawartych w rozporządzeniu w sprawie budżetu 2014-2020 pozostaje uzależniona od wyniku negocjacji w sprawie niektórych podstaw prawnych podlegających procedurze współdecyzji ( z udziałem PE), w szczególności w odniesieniu do polityki.

Na co przeznaczone będą unijne pieniądze w Polsce ?
Zobacz: http://www.europarl.europa.eu/news/en/headlines/content/20111107MUN30717/html/EU-budget-at-glance
Tekst rezolucji:
http://www.europarl.europa.eu/plenary/en/texts-adopted.html